مدلسازی مکانی تغییر کاربری های شهری با استفاده از الگوریتم nsga-ii و خوشه بندی جواب های بده بستان در طرح های سیال شهری

با توجه به تغییرات مختلف و مداوم کاربری ها، در نظر گرفتن خاصیت دینامیک محیط شهری در برنامه ریزی شهری از اهمیت خاصی برخوردار است. بنابراین پیشنهاد چینش مناسب کاربری های شهری پس از وقوع تغییر در کاربری ها، کمک شایانی به مسأله ی مدیریت پویای شهری می نماید. هدف اصلی این تحقیق ارائه ی روشی بر اساس gis و الگوریتم بهینه سازی چندهدفه ی nsga-ii است که با استفاده از آن بتوان در صورت تغییر یک کاربری، چینش بهینه ی سایر کاربری های منطقه، در سطح قطعات شهری، به دست آورد. یک هدف فرعی نیز استفاده از آنالیز خوشه بندی برای کمک به تصمیم گیرنده در انتخاب جواب مورد نظر می باشد به نحوی که تصمیم گیرنده بتواند با توجه به معرفی اولویت های برنامه ریزی، سناریوی حاصل را ملاحظه و انتخاب نماید. در سازگارسازی الگوریتم nsga-ii با مسأله، چهار تابع هدف بیشینه سازی سازگاری، بیشینه سازی وابستگی، بیشینه سازی مطلوبیت و بیشینه سازی همسانی کاربری های مجاور تعریف شدند. تأمین سرانه ی کاربری ها در منطقه نیز به صورت قید در سناریوهای تولید شده به کار گرفته شد. به منظور حمایت از تصمیم گیری و نمایش سناریوها به تصمیم گیرندگان از آنالیز خوشه بندی با استفاده از الگوریتم بهینه سازی کلونی مورچه استفاده شد. در نهایت مدل با استفاده از داده های دو محله از منطقه ی 7 شهرداری تهران پیاده سازی و تست شد. همچنین نتایج حاصل از الگوریتم بهینه سازی از نظر همگرایی و تست تکرارپذیری در سطح قابل قبولی می باشند. در چینش های بهینه ی به دست آمده نیز وضعیت توابع هدف بهتر از وضعیت موجود است و کمبود سرانه ها تا حد قابل توجهی جبران شده است. مدل حاصل به برنامه ریزان و سیاست گزاران شهری در خصوص اصلاح طرح تفصیلی موجود پس از تغییر یک یا چند کاربری کمک می نماید.